„Podstawą materialną narodu jest ziemia, przemysł i handel. Kto ziemię, przemysł i handel oddaje w ręce cudzoziemców, ten sprzedaje narodowość swoją, ten zdradza swój naród”W czasach, kiedy najbogatsi ludzie za nic mają zwykłego, szarego człowieka, nie do pomyślenia jest, żeby (jakbyśmy dzisiaj powiedzieli) człowiek sukcesu, został przedsiębiorcą, który służy narodowi.
A jednak tak było! Kiedyś było lepiej?
Niezupełnie. Sytuacja polityczna, poznanie odpowiednich osób oraz niesamowite wprost zdolności i zaangażowanie doprowadziły do tego, że Hipolit Cegielski został jednym z najbardziej znanych polskich przemysłowców w historii.
Urodził się 6.01.1813 w Ławkach w pobliżu Trzemeszna (obecne województwo Wielkopolskie). Jego ojciec, Michał dzierżawił majątek ziemski, lecz zbankrutował. Matka Józefa zmarła, kiedy Hipolit był jeszcze dzieckiem. Pomimo trudności Cegielski został starannie wyedukowany. Po ukończeniu jednego z lepszych poznańskich gimnazjów i zdaniu matury studiował w Berlinie, gdzie obronił doktorat z filozofii. Współcześnie wizerunek humanisty nie kojarzy się z biznesmenem. W przypadku Cegielskiego było jednak inaczej.
Po studiach nie założył jednak od razu przedsiębiorstwa, lecz został nauczycielem. Uczył języka polskiego, historii, geografii oraz greki i łaciny w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, którego był absolwentem. Będąc nauczycielem opublikował m.in. podręcznik do nauki gramatyki języka greckiego oraz wiele innych prac naukowych. Jego karierę nauczyciela przerwał wybuch powstania w roku 1846. Kiedy władze nakazały mu szpiegować uczniów, którzy mogli należeć do konspiracyjnych organizacji polskich- odmówił. W rezultacie jako osoba o niepewnych poglądach politycznych stracił pracę.
Bezrobotny, pozbawiany powoli środków do życia nie utracił hartu ducha i nie załamał się. Jeszcze będąc nauczycielem poznał Karola Marcinkowskiego, czołowego społecznika ówczesnej Wielkopolski. To właśnie myślenie i postępowanie Marcinkowskiego odcisnęły największe piętno na Hipolicie. To właśnie pod jego wpływem otworzył sklep z gwoździami w handlowej części hotelu Bazar (stworzonym przez polskich organiczników walczących o w całości polskie przedsiębiorstwa, w których bogacić się będą wyłącznie Polacy). Wcześniej uczył się zawodu kupca w jednym z berlińskich przedsiębiorstw. Niebawem przekształcił swój sklep w warsztat do maszyn rolniczych.
W kolejnych latach musiał kilkukrotnie przenosić swój zakład w związku z rosnącym popytem na jego produkty. W 1860 roku produkował już lokomobile parowe i ze swoimi produktami wykraczał poza sektor rolniczy. Jego maszyny były uznawane za jedne z lepszych na Starym Kontynencie. Cegielski otrzymywał za nie nagrody podczas trwania targów rolniczych na terenie całej Europy.
W szczytowym momencie przedsiębiorstwo Cegielskiego zatrudniało 3% ówczesnych mieszkańców Poznania, czyli ponad 1000 osób. Co ważniejsze jego celem nie było dorobić się niebotycznego majątku kosztem życia i zdrowia swoich pracowników- co było powszechne w epoce XIX wiecznego, dzikiego kapitalizmu. Cegielski z własnej, nieprzymuszonej woli dbał o opiekę medyczną i bezpieczeństwo pracowników w czasie pracy. Zorganizował też specjalne spółki oszczędnościowo- kredytowe.
Cegielski angażował się także społecznie. W latach 1850- 1868 był wiceprezesem Towarzystwa Pomocy Naukowej, które założył K. Marcinkowski. Współtworzył i był prezesem Towarzystwa Przemysłowego Polskiego w Poznaniu. Dodatkowo należał, a w pewnych należał do władz, także Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i Centralnego Towarzystwa Gospodarczego dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego. W tym samym czasie założył i wydawał przez 2 lata – kiedy to wskutek represji gazeta upadła – Gazetę Polską (nie mylić ze współczesnym tytule o tej samej nazwie- przyp. aut.). Udzielał się także w „Dzienniku Poznańskim”.
Cegielski zmarł w 1868 roku w Poznaniu. Miał zaledwie 55 lat. W pewnym sensie osierocił Wielkopolan, dla których był duchowym i gospodarczym przywódcą. Podczas swojego życia edukował rodaków w zakresie uprawy roli, unowocześnienia gospodarki, ale także polskości samej w sobie. Edukował także dosłownie jeszcze będąc nauczycielem w jednym z poznańskich gimnazjów. Co warte podkreślenia jego aktywność zawodowo- społeczna nie wpływała na relacje z rodziną. Od chwili założenia rodziny aż do swojej śmierci był bardzo zaangażowany w jej życie. Z uwagi na jego postępowanie i motywy, które nim kierowały nie waham się uznać Cegielskiego za narodowca pomimo tego, że jego życie i działalność miały miejsce jeszcze przed powstaniem polskiego nacjonalizmu w jego endeckiej czy później narodowo radykalnej formie.
Z biegiem czasu jego imię i nazwisko stało się symbolem ekonomicznej walki oraz Wielkopolski jako regionu słynącego z pracy, zaradności i gromadzenia pieniędzy. Obecnie wraz z historią „wozu Drzymały” i Powstaniem Wielkopolskim jest najbardziej znanym symbolem walki z germanizacją, walki o polskość zachodniej części kraju i niezmiernie szkoda, że poza swoją rodzimą krainą jest raczej nieznany.
Pomiędzy XIX wiecznym Poznaniem a współczesną Polską odnajdziemy wiele analogii. Tak samo wtedy, jak i teraz Polacy nie są właścicielami przedsiębiorstw, w których pracują. Co gorsza, coraz częściej w zakładach tych coraz częściej zatrudniani są obcokrajowcy (Ukraińcy, Gruzini itp.). Wobec tego Polacy ponownie muszą stanąć do walki, ekonomicznej walki o zabezpieczenie losu swojego i swoich rodzin! Walka ta odbywać się musi poprzez otwieranie nowych zakładów przemysłowych oraz na płaszczyźnie starań o godne płace i warunki pracy dla każdego Polaka, w zakładzie prowadzonym przez Polaków – najlepiej wykorzystując do tego spółdzielczość.
© Bartosz Poznański
10 stycznia 2018
źródło publikacji: „Hipolit Cegielski- Wielkopolanin, przemysłowiec, narodowiec”
www.kierunki.info.pl
10 stycznia 2018
źródło publikacji: „Hipolit Cegielski- Wielkopolanin, przemysłowiec, narodowiec”
www.kierunki.info.pl
Wikipedia ☞ Hipolit Cegielski
H. Cegielski – Poznań S.A. („HCP” S.A.)
główne wejście, 2004 r.
Ilustracje:
Fot.1,3 © Radomil (lic. GNU 1.2)
Fot.2
Warto wspomnieć o tym, że w latach 1979 - 81 był realizowany serial historyczny "Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy", którego reżyserem był Jerzy Sztwiertnia. Jednym z jego bohaterów był także Hipolit Cegielski, którego grał Andrzej Seweryn.
OdpowiedzUsuń