Ilustrowany Tygodnik Polski²: Sienkiewicz, Krystyna

Urodziła się 14 lutego 1935 roku w Ostrowi Mazowieckieji miała zaledwie kilka lat, gdy jej rodzice zostali zamordowani przez Niemców. Po zakończeniu II wojny światowej małą Krysię i jej brata Ryszarda odnalazła stryjeczna siostra ich ojca. Ciotka zabrała ją do Szczytna, a jej brat został w łódzkim sierocińcu.
Od najmłodszych lat była uzdolniona humanistycznie. Już jako czteroletnia dziewczynka potrafiła czytać i pisać. Na scenie zadebiutowała przez zbieg okoliczności. Studiując na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, 1 września 1955 zastąpiła chorą koleżankę w Studenckim Teatrze Satyryków (STS). Krzysztof Teodor Toeplitz napisał wtedy o niej: „różowe zjawisko STS-u”.
Od tamtej pory aż do 1966 roku pojawiała się w Kabarecie Starszych Panów. W 1971 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Jury na IX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W latach 70. przez pewien czas towarzyszyła Andrzejowi Zaorskiemu w prowadzeniu programu Studio Gama.
W cyklu rozrywkowym Olgi Lipińskiej „Właśnie leci kabarecik”, w duecie z Barbarą Wrzesińską, występowała jako siostry Sisters. Była gwiazdą Kabaretu Olgi Lipińskiej.

Pani Sienkiewicz pierwszy raz w filmie pełnometrażowym wystąpiła w 1958 roku: zagrała epizod w filmie „Pożegnania” Wojciecha Jerzego Hasa. Wystąpiła również m.in. w filmach „Smarkula” Leonarda Buczkowskiego, „Lekarstwo na miłość” Jana Batorego, „Rzeczpospolita babska” Hieronima Przybyła, „Rodzina Leśniewskich” (serial i film, reż. Janusz Łęski). Grała również w serialach telewizyjnych m.in. „Graczykowie”, „Na dobre i na złe”, „Daleko od noszy”, „Hela w opałach”.

Przez ponad pół wieku grała na scenach teatrów warszawskich: Ateneum im. Stefana Jaracza (1964-70), Rozmaitości (1973), Syrena (1975-84, 2000, 2004), Komedia (1988, 1994), „Scena Prezentacje” (1994-95), Na Woli (1995), Rampa na Targówku (2006-2008) oraz Teatrze Polskim w Poznaniu (1985).

W 1971 otrzymała Nagrodę Specjalną Jury na IX Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, a w 1996 r. „Prometeusza” – Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady. W 2003 r. postanowieniem Prezydenta RP została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju studenckiego ruchu kulturalnego”. W 2007 z Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznał jej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Była dwukrotnie zamężna. Najpierw z Włodzimierzem Rylskim, a później z Andrzejem Przyłubskim, jednak obydwa małżeństwie nie udały się i zakończyły rozwodami.
W 2004 r. aktorka doznała krwotoku przedsiatkowego obu oczu, przez co utraciła aż 85% wzroku, ale mimo to nie przerwała swojej pracy zawodowej. 10 lat później miała udar mózgu, a w następnym roku wykryto u niej czerniaka oka. Zmarła w szpitalu na dwa dni przed swymi 82-mi urodzinami, 12 lutego 2017 roku.
Została pochowana na Powązkach i zgodnie z jej wolą pogrzeb miał charakter świecki.