Szanowni Państwo!
Jak pamiętamy, jednym z priorytetów rządu Prawa i Sprawiedliwości było powstanie Polski z kolan. Rzeczywiście, poprzednie rządy intensywnie ćwiczyły postawę pokory nie tylko wobec strategicznych partnerów, czyli Rosji i Niemiec, ale nawet wobec Ukrainy, żyrując w ciemno wszystko, co wymyślą tamtejsi grandziarze, zwani elegancko „oligarchami”.
Tymczasem rząd Prawa i Sprawiedliwości postawił się Naszej Złotej Pani, odmawiając przyjęcia wyznaczonego kontyngentu bisurmanów, na co spadła na niego fala krytyki nie tylko ze strony bardzo – jak się okazuje – licznych folksdojczów, ale również ze strony tak zwanych „pożytecznych idiotów”, to to myślą, że z tymi bisurmanami to wszystko naprawdę, a przynajmniej takie myślenie udają. Niestety – jak przestrzega przysłowie – dopóty dzban wodę nosi, dopóki się ucho nie urwie. Toteż dopóki rząd Prawa i Sprawiedliwości próbował podskakiwać zimnemu rosyjskiemu czekiście Putinowi, czy nawet Naszej Złotej Pani, to te przejawy zuchwałości uchodziły mu płazem, a opinia publiczna odnosiła nawet wrażenie, jakby nasz nieszczęśliwy kraj rzeczywiście wstawał z kolan. Kiedy jednak w swej zuchwałości rząd Prawa i Sprawiedliwości przekroczył cienką, czerwona linię, to nie tylko znowu padł już nawet nie na kolana, ale na ziemię i to w dodatku – na wznak.
Jeśli nawet rząd izraelskiej ambasadoressie nie dał eskorty do granicy po tym, jak podniosła klangor przeciwko nowelizacji ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej, która była z nią ponoć konsultowana, to przynajmniej nie powinien prowadzić z nią żadnych „rozmów”, jako że jej wiarygodność stała się w tym momencie zerowa. Niestety pan minister Czaputowicz nawiązał takie rozmowy i to w sytuacji, gdy izraelski premier Beniamin Netanjahu wysunął propozycję by Polska w ogóle konsultowała swoje ustawodawstwo z władzami Izraela i po tym, jak władze te odprosiły szefa polskiego Biura Bezpieczeństwa Narodowego Pawła Solocha, którego wizyta była wcześniej zaplanowana. Na domiar złego, swój przyjazd do Polski, jak gdyby nigdy nic, zapowiedział izraelski minister edukacji. Inna rzecz, że skoro Kneset wyznaczał sobie w Polsce posiedzenia, nawet nie informując o tym polskiego rządu, to dlaczego miałby krępować się minister Naftali Bennett, zwłaszcza, że przecież chciał Polakom „powiedzieć prawdę”, jak to „mordowali Żydów w czasie holokaustu”.
Tego rządowi PiS najwyraźniej było za wiele, bo jednak odwołał wizytę ministra Naftalego, który poczuł się „zaszczycony” tym męczeństwem i tylko patrzeć, jak i on wystąpi pod adresem Polski ze stosownymi roszczeniami majątkowymi. Ale już izraelskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych wyraziło nadzieję, że w nowelizacji ustawy o IPN uda mu się „uzgodnić zmiany i poprawki”. A skąd te „zmiany i poprawki”? Ano stąd, że pan premier Morawiecki podczas składania wyjaśnień premierowi Netanjahu obiecał prowadzenie „dialogu”. Jak zwał, tak zwał – ale to oznacza, że Izrael może mieć wszystko, czego chciał, to znaczy – wpływ na kształt polskiego ustawodawstwa. Skoro bowiem pan prezydent wprawdzie ustawę podpisał, ale kieruje ją do Trybunału Konstytucyjnego, to znaczy, że niezawisły Trybunał już wie, co ma zrobić, bo przecież w przeciwnym razie żadne „zmiany i poprawki” nie miałyby sensu.
Ale to jeszcze nic, bo znacznie groźniejsza dla Polski i dla narodu polskiego jest amerykańska ustawa, która w Izbie Reprezentantów Kongresu USA oznaczona jest numerem 1226. W tej sprawie zarówno pan prezydent, jak i rząd, a nawet – Naczelnik Państwa – zachowują zagadkowe milczenie, co budzi podejrzenia, że jakieś decyzje z udziałem polskiego rządu mogły już zapaść i tylko dla polskiej opinii publicznej ma to do ostatniej chwili pozostać tajemnicą. Tymczasem nowojorska Organizacja Restytucji Mienia Żydowskiego, która na podstawie ustawy o stosunku państwa do gmin wyznaniowych żydowskich z roku 1997, dostała część haraczu za przyjęcie Polski do NATO, właśnie podbiła stawkę oświadczając, że polska ustawa reprywatyzacyjna powinna uwzględnić składniki mienia wskazane przez stronę żydowską, co zwiększyłoby szacunkową wartość tych roszczeń nawet do biliona złotych, czyli ponad 300 miliardów dolarów.
Jak widać, apetyt wzrasta w miarę jedzenia, więc nie jest wykluczone, że wkrótce strona żydowska zażąda przekazania jej w arendę całej Polski, o której pan prezydent Duda powiedział, że była państwem „wspólnym”. Wykluczyć tego nie można tym bardziej, że amerykański Departament Stanu, w kilka dni po wizycie w Warszawie sekretarza stanu USA Rexa Tillersona, wyraził zaniepokojenie z powodu skutków, jakie nowelizacja ustawy o IPN może przynieść dla „strategicznych interesów Polski i jej stosunków z USA”. My też się niepokoimy, bo jeśli strategiczne interesy Polski mają zależeć od humorów izraelskich władz, to powstaje pytanie, czy Sojusz Atlantycki jest jeszcze wiarygodny?
Mówił Stanisław Michalkiewicz
© Stanisław Michalkiewicz
7 lutego 2018
Cotygodniowy felieton radiowy emitowany jest w:
Radio Maryja, Telewizja Trwam
☞ WSPOMÓŻ AUTORA
7 lutego 2018
Cotygodniowy felieton radiowy emitowany jest w:
Radio Maryja, Telewizja Trwam
☞ WSPOMÓŻ AUTORA
Stały komentarz Stanisława Michalkiewicza z cyklu „Myśląc Ojczyzna” jest emitowany w Radiu Maryja w każdą środę o godz. 20.50. Komentarze nie są emitowane podczas przerwy wakacyjnej w lipcu i sierpniu.
Ilustracja i media © Radio Maryja / Telewizja Trwam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz